De ervaring van Ferry Bouman

Filippenzen 2:1-4; “Als er dan enige bemoediging is in Christus, als er enige troost is van de liefde, als er enige gemeenschap is van de Geest, als er enige innige gevoelens en ontfermingen zijn, maak dan mijn blijdschap volkomen, doordat u eensgezind bent, dezelfde liefde hebt, één van ziel bent en één van gevoelen. Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf. Laat eenieder niet alleen oog hebben voor wat van hemzelf is, maar laat eenieder ook oog hebben voor wat van anderen is.”

Door deze tekst ben ik naar Bulgarije gegaan. Ik las de tekst en wist dat ik dit moest gaan doen. Dit terwijl ik eerst nog mijn twijfels had of het wel iets voor me was toen iemand me aansprak in de kerk over de werkvakantie. Nou, ik kan je vertellen dat ik er tot op de dag van vandaag geen spijt van heb dat ik toen ben meegegaan. Sterker nog, het is één van de mooiste ervaringen in mijn leven tot nu toe gebleken. Het samenzijn, de resultaten van de klusploeg, maar boven alles staat toch wel de dankbaarheid en de liefde die je krijgt van de kinderen. Dat is toch wel wat me het meeste is bijgebleven.

Inmiddels ben ik 2 keer mee geweest op werkvakantie en ik zou het zo weer doen. Maar helaas, dit jaar zit het er voor mij niet in. Al sluit ik zeker niet uit dat het er in de toekomst nog een keer van gaat komen. Ik kan het iedereen aanbevelen om mee te gaan. Je hebt plezier onderling, doet nuttige dingen door het klussen en niet in de laatste plaats leer je de kinderen het woord van God kennen. Tegelijkertijd zet het ook jezelf weer even met beide benen op de aarde. Als je ziet dat de kinderen daar al blij zijn met de knuffel die je ze geeft, dat schouderklopje als complimentje of dat knutselwerkje waar je samen aan werkt, besef je dat je eigenlijk helemaal geen reden hebt tot klagen als je eens een keer die ene leuke broek niet kan kopen.

We hebben het hier in Nederland zo enorm goed, dat we haast vergeten om naar de kleine dingen te kijken. Dat is een van de dingen die de werkvakantie mij deed beseffen. En dat gaf en geeft mij nog steeds een ontzettend fijn gevoel. Dat je er mag zijn voor mensen die het veel minder hebben dan wij en dat je met een klein beetje aandacht die kinderen een onvergetelijke tijd kunt bezorgen. In één woord: GEWELDIG!