Getuigenis van Pleun
Vanochtend heeft Pleun verteld wat zij van de werkvakantie vond. Prachtig verwoord!
Dit jaar ben ik voor het eerst mee geweest naar Bulgarije. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik de kans heb gekregen om dit stukje van de wereld te mogen zien en ervaren. De kinderen in het weeshuis zijn echte schatten en het is heel bijzonder om hen een leuke tijd te mogen geven. Helaas hebben vele van hen een enorme rugzak. Het is heel naar om te horen wat sommigen van hen op zo’n jonge leeftijd al mee hebben gemaakt. Het klinkt misschien cliché, maar hierdoor besefte ik me echt hoeveel geluk ik heb gehad met waar mijn wieg stond.
Omdat je de kinderen en hun verhaal leert kennen, is het heel pijnlijk om te ervaren hoe de rest van de bevolking over hen denkt en met hen omgaat. Overal worden ze met de nek aangekeken en ten onrechte van vanalles en nogwat beschuldigd. Je voelt je dan ontzettend machteloos, omdat je weet hoe leuk en lief de kinderen zijn. Wat dat betreft vond ik het best een heftige tijd.
Maar we hebben natuurlijk ook heel veel plezier gehad met de kinderen. Er waren hoogtepunten, zoals de bios, de Mac en het zwembad, maar we hebben ze ook met kleine dingen heel erg kunnen vermaken. Zo vonden ze het knutselen, voetballen, loomen en liedjes zingen super leuk. Dat ze zo blij zijn met gewoon wat aandacht, maakt het heel dankbaar werk. Het leukste is dat je ze met hele kleine dingen al blij kan maken. Zo zijn ze bijvoorbeeld helemaal weg van een bepaalde Boyband, en als je dan een liedje van die band liet horen, konden ze hun geluk niet op. Dat is echt super leuk om te zien.
We zijn natuurlijk elke dag heel veel met de kinderen bezig geweest, maar we hebben ook aardig wat vrije tijd gekregen. Met de groep Nederlanders hebben we ons onder andere vermaakt in de shopping mall naast het tehuis. En ook hebben we hele gezellige avonden aan het zwembad gehad. Nadat er de hele dag kinderen aan je nek hebben gehangen, is het erg lekker om ’s avonds met z’n allen even wat leuks te gaan doen. Natuurlijk had ik wel verwacht dat het leuk en gezellig zou worden met de groep Nederlanders, maar het is echt ongelooflijk hoe snel je zo hecht wordt met een groep vreemden. We hebben met z’n allen zo’n ontzettend leuke tijd gehad en voor mij heeft dat de werkvakantie ook onvergetelijk gemaakt.
Zelf heb ik geen kerkelijke achtergrond. Daarom vind ik het heel bijzonderder dat ik deze reis heb mogen maken. Tijdens de werkvakantie heb ik voor eerst echt ervaren hoe het is om in God te geloven en hoeveel steun je eruit kan halen. Wat de werkgroep doet voor deze kinderen is echt heel mooi en inspirerend. Ik vond het heel bijzonder om Gods liefde te mogen verspreiden en ik wil iedereen van de werkgroep dan ook bedanken voor deze prachtige reis. Iedereen die op wat voor manier dan ook betrokken is bij de werkgroep; dankjulliewel! En in het bijzonder mijn reisgenoten, wat zijn jullie toch allemaal ontzettend leuke en gezellige mensen, bedankt!